Kant: AA I, VIRO ILLUSTRISSIMO, GENEROSISSIMO ... , Seite 478

      
           
 

Zeile:

 

Text (Kant):

 

Abbildung (Kant)

 

 

  
  01 PROP. III THEOREMA. Spatium, quod corpora implent, est in      
  02 infinitum divisibile, neque igitur constat partibus primitivis atque simplicibus.      
  03      
           
  04 Data linea ef indefinite producta, h.e. ita, ut ulterius semper pro lubitu      
  05 produci possit, alia ab physica, h.e. si ita arridet, partibus materiae primitivis      
  06 conflata, insistat ipsi Zwei horizontale parallele Geraden mit Anfang e und Ende f; verbunden mit 2 parallelen vertikalen Geraden deren Schnittpunkte mit c, a, d, b versehen sind; vom Schnittpunkt c ausgehend verlaufen 4 Geraden mit negativer Steigung zu der unteren horizontalen Gerade, die in den Punkten g, h, i, k von den 4 Geraden geschnitten wird; die 4 Geraden werden durch die zweite vertikale Verbindungsgerade in den Punkten y,kappa,u und o geschnitten    
  07 ad angulos rectos. Ad    
  08 latus alia erecta sit,    
  09 cd priori aequalis et    
  10 similiter posita, quod    
  11 fieri posse non solum    
  12 sensu geometrico, sed    
  13 et physico non infitiaberis.      
  14 Notentur in linea ef puncta quaelibet, g , h , i , k , et sic in indefinitum.      
  15 Primo nemo in dubium vocabit, inter duo quaevis puncta seu, si mavis, monades      
  16 datas, lineam rectam physicam duci posse. Sit itaque ducta cg et      
  17 locus, ubi haec intersecat perpendicularem ab erit o . Iam ducta concipiatur      
  18 alia linea physica inter puncta c et h , et erit locus u , ambabus lineis ch et ab      
  19 communis, puncto a propior. Sicque porro, ductis ex eodem puncto c ad      
  20 quaevis in linea ef in infinitum producta, puncta, i , k , cet., semper puncta      
  21 intersectionis, x , y cet. propinquiora fient puncto a , ut vel geometriae plane      
  22 ignaro per se liquet. Et si putas, lineas hasce physicas tandem iusto artiores      
  23 sibi contiguas fore, ut iuxta se consistere non possint, inferiores ductae auferri      
  24 possunt, et nihilo minus patet, loca intersectionis puncto a magis magisque      
  25 appropinquare debere*), prouti in linea indefinita ef longinquius atque longinquius      
  26 punctum notaveris. Quae vero longinquitas quia in infinitum prorogari      
  27 potest, appropinquatio etiam intersectionis versus punctum a infinitis incrementi      
  28 partibus augescere potest. Neque vero unquam intersectio hoc pacto in      
  29 punctum a cadet; quippe punctis c et a aequaliter distantibus a linea ef linea      
  30 puncta c et a iungens et, quousque libet, continuata semper tantundem distabit      
  31 a subiecta linea ef neque huic unquam occurrere potest, quod contra hypothesin.      
  32 Adeoque continua divisione lineae oa nunquam pervenitur ad partes primitivas      
  33 non ulterius dividendas, h. e. spatium est in infinitum divisibile, nec      
  34 constat partibus simplicibus.      
           
  35 SCHOLION. Demonstrationem hanc a permultis physicorum iam usurpatam      
  36 huc allegavi et quantum maxima fieri potuit perspicuitate ad physicum      
  37 spatium accomodavi, ne, qui generali de diversitate spatiorum geometrici et      
           
    *) Neque unquam puncta y et x coincidere possunt, quia alias lineae cy et cx aeque coinciderent, et coincideret linea ck lineae ci quod contra postulata.      
           
     

[ Seite 477 ] [ Seite 479 ] [ Inhaltsverzeichnis ]